De krijger in de verhalen is vaak te herkennen aan het dragen van wapen, schild, helm en een harnas of uniform. Het zwaard symboliseert de aanvallende energie, het schild de verdedigende energie. Als staf gebruikt de krijger een lans, symbool voor doelgerichtheid.
Vele krijgermythes uit het oude Europa verwijzen naar ridders. De Vikingen in het noorden van Europa, (misschien wel het meest gevreesde soort krijgers uit zijn tijd), hadden weer hele andere mythes. Een van de meest bekende krijgertradities uit de oudheid waren de Spartanen. Wat overeenkomt is dat het vechten altijd aan een hoger doel was gekoppeld.
In moderne films waar het krijgersarchetype sterk worden belichaamd zijn bijvoorbeeld: William Wallace uit Braveheart en Generaal Maximus uit Gladiator.
De krijger wordt in de moderne samenleving gesymboliseerd door de soldaat. Maar het is ook de manager die strijdt voor zijn werk en in zijn ‘harnas’ naar zijn werk gaat, of de sportman die vecht voor de overwinning.
Het archetype van de krijger staat voor actie, macht, voor het bewaken van grenzen, doelgerichtheid en doorzettingsvermogen. Hij bezit de macht om zich te concentreren en zich niet af te laten leiden.
De krijger heeft twee schaduwkanten. Of te veel krijgersenergie, waar meer zachtheid nodig is of juist te weinig krijgersenergie waar juist kracht en hardheid nodig is.
De negatieve kant van de krijger uit zich door blinde ambitie en het misbruik van macht.
Als een man te veel doorschiet in zijn krijgerenergie, ontkracht hij zijn innerlijke vrouwelijkheid, zijn gevoeligheid en zijn kwetsbaarheid. Hij overwint keer op keer in zijn werk, maar in zijn gevoelsleven leidt hij hevige verliezen. Zijn vrouw vervreemdt van hem, en hij begrijpt niet waarom zijn kinderen zo agressief of juist terneergeslagen zijn.
De soldaat die de verantwoordelijkheid buiten zich legt en functioneert als een radertje in een systeem kan worden gezien als een vervorming van het archetype van de krijger. ‘Ik heb slechts gedaan wat me werd opgedragen’, is zijn antwoord op levensvragen.
De krijger kan zijn kracht alleen positief aanwenden als hij in dienst staat van de koning, het hart. Het probleem is niet de krijgersenergie zelf, maar krijgersenergie die niet in harmonie wordt gebruikt met de andere mannelijke archetypen en geleid wordt door empathie, contemplatie en orde. Vechten zelf is niet slecht, de vraag is eenvoudig: waar vecht een man voor? De energie van de krijger is niet alleen nodig in tijden van oorlog, maar op alle slagvelden van het leven.
De evenementen waarbij Krijger in de titel staat gaan over het verbinden met deze archetype op verschillende manieren. Bijvoorbeeld door een mannencirkel of workshop met Krijger thema's.
Een andere vervorming van dit archetype bestaat uit de man die zijn krijgerenergie helemaal níet gebruikt. De maatschappij dringt er bij mannen ook op aan om lief en gevoelig te zijn, omdat ze bang zijn dat ze koud stoïcijns, misbruikend en destructief boos worden.
Het resultaat is de softe man die kan voelen en kan spelen, maar uit angst voor geweld of conflict nooit zijn zwaard durft op te heffen op de momenten dat dit nodig is. Ze praten liever, maar zien niet dat hun gebrek aan daadkracht en het ontbreken van grenzen ook gewelddadig kan zijn.
Hij is zo bang om anderen pijn te doen, dat hij niet durft voor zichzelf op te komen of anderen waar hij van houdt. Het resultaat is dat anderen hem geweld en pijn aandoen, en hij het maar laat gebeuren.
Op de juiste manier gebruik maken van de energie van de krijger voorziet een man van een onovertroffen krachtbron die hem zal voeden om zijn doelen te bereiken, te vechten voor waardige doelen, grootsheid te bereiken en een blijvende nalatenschap.